در خود معنای حورالعین و وجه تسمیه این کلمه فرمودهاند حور به معنی سفید اندام و عین به معنای گشاده چشم و یا معنای این که سفیده چشم که در نهایت سفیدی است و سیاهی آن در غایت سیاهی و صفا و طراوت.
سؤال مطرح شده در مورد یکی از نعمتهای بهشتی است که نصیب بهشتیان میشود.
در آیاتی از قرآن که در مورد حورالعین اشارهای فرمودهاند و عمده آنها در سوره الرحمن و سوره واقعه میباشند، سخنی از این که حورالعین فرشته است یا نه؟ مطرح نشده فقط اوصافی از آنها گفته شده که با توجه به این آیات و اوصاف پی خواهیم برد که یک سری ویژگیهایی دارند که مخصوص زنان است، مثلاً در آیهای که میفرماید: «و جعلناهن ابکارا»؛ ما آنها را باکره آفریدیم.[1]
و یا در آیهای دیگر که میفرماید: «و لهم فیها ازواج مطهره»؛ که در بهشت برای متقین زوجهای پاکیزهای است.[2] و در تفسیر آن ذکر فرمودهاند اینها زوجهایی هستند که از تمام خبائث ظاهری و باطنی به دور هستند.
و از اینها که بگذریم در خود معنای حورالعین و وجه تسمیه این کلمه فرمودهاند حور به معنی سفید اندام و عین به معنای گشاده چشم و یا معنای این که سفیده چشم که در نهایت سفیدی است و سیاهی آن در غایت سیاهی و صفا و طراوت.
همه اینها و اوصافی که ذکر شد دلالت دارند بر اینکه این موجودات بهشتی را خداوند به شکل زنان دنیوی با ویژگیهای خاص خلق فرموده است.
و امّا اگر بخواهیم جنس حورالعین برایمان مشخص شود باز روایتی در این رابطه آمده است که تصریح به جنس حورالعین فرمودهاند:
ابی بصیر از امام صادق ـ علیهالسلام ـ میخواهد او را با توصیف بهشت به شوق آورد، حضرت نیز پس از بیان اوصافی از بهشت و نعمتهایش به توصیف حورالعین میپردازد. راوی سؤال میکند: فدایت شوم، حورالعین از چه چیزی خلق شده است؟ فرمودند: از خاک و سرشت بهشتی.[3]
(نتیجه) با توجه به آیات و روایات و توضیحات مذکور میتوان دریافت که حوریان موجودات بهشتی از جنس خاک بهشت هستند که خداوند آنها را به شکل زنان خلق فرموده و با ملائکه فرق دارند و امّا قسمت دوم سؤال که میفرمایند بر چه اساسی حورالعین به بهشتیان تعلق میگیرد و با آنها ازدواج میکنند؟
اولاً باید گفت، که مراد از تزویج اهل بهشت با حوریان غیر از تزویج اصطلاحی که بین زنان و مردان دنیا صورت میگیرد و دارای شرائط خاصی است، بلکه تزویج در مورد آنها یعنی قرین و هم نشین با حوریان هستند و از تمام لذائذ وجود آنها بهرهمند میشوند.[5]
و ثانیاً باید ثابت شود شخص لیاقت و قابلیت ورود به بهشت را دارد، آن وقت در مورد تعلق نعمتهای بهشتی به او بحث نمود، پس اگر شخصی از تمام مراحل و گذرگاهها به خوبی گذر و عبور نماید و به قول معروف برگ سبز و گذرنامه بهشت را در دست داشته باشد و وارد بهشت شود، از نعمتهای بهشتی به قدر معرفت و درجه و مقامش بهرهمند خواهد شد که یکی از آن نعمتها حورالعین است.
البته در بهشت درجات و مقامات مختلفی هست«درجاتٌ متفاضلات و منازل متفاوتات» [6]؛ برای کسانی که با تقوا باشند و بر هوای نفس خود غلبه نمایند دو جنت است، «و لمن خاف مقام ربه جنتان» [7] که یکی از نعمتهای این افراد در این دو بهشت زنانی هستند که لبان چون یاقوت و اندامی چون مرجان دارند که فقط به همسران خود دلبستهاند و با آنها هیچ انس و جنی آمیزش نکرده است.
و در روایت هم وارد شده که رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ میفرمایند: هیچ بنده ای وارد بهشت نمیشود مگر این که بالای سر و پایین پای او دو حورالعین مینشینند و با زیباترین صوت برای او نغمه سرایی میکنند و این نغمه هرگز نغمه شیطانی نیست بلکه محتوای آن تمجید و تقدیس الهی است.[8]
البته این نکته هم قابل توجه است که در بهشت زنان مؤمنه دنیا هم وجود دارند که طبق بعضی روایات حتی از حوریان هم زیباترند و اگر شوهر آنها در بهشت باشد میتواند آن جا نیز با هم باشند.[9]
قرآن کریم جریان همسران بهشتی را برای بهشتیان در چند جای مطرح کرده از جمله میفرماید: (و زوّجناهم به حورٍ عین)
[10] یعنی ما آنها را با حورالعین تزویج میکنیم.
هیچ دلیلی وجود ندارد که این وعده های الهی اختصاص به مردان داشته باشد. به خصوص آن که اگر در واژه (حور) و واژه (عین) دقت شود و از نظر مفهوم لغوی به خوبی مشخص گردد معلوم خواهد شد نعمت حورالعین اختصاص به مردان ندارد. از تحلیل استاد علامه حسن زاده آملی «توضیح واژه (حورالعین)[11] بدست میآید که اگر در متون دینی (آیات و روایات و دعاها) سخن از ازدواج با حورالعین به میان آمده اختصاص به مردان ندارد بلکه زنان بهشتی نیز با مردی که به اصطلاح (احور) و (اعین) است یعنی چشمهای درشت آهوی دارد و زیباست ازدواج میکند پس این نعمت بهشتی یعنی همسر (حورالعین) داشتن اختصاص به مردها نخواهد داشت و زنان بهشتی نیز از آن بی نصیب نخواهد بود.
حور مفهوم گسترده ای دارد که همه همسران بهشتی را شامل میشود, همسران زن برای مردان با ایمان, و همسران مرد برای زنان مؤمن در نتیجه زنها هم بی نصیب نیستند.[12]
برای مطالعه بیشتر به کتب ذیل مراجعه گردد:
1. ناصر مکارم پیام قرآن، ج 6، ص 261 نشر مدرسه امیرالمؤمنین، قم 1370 ش.
2. دائرة المعارف، تشیع، ج 6، ص 547، نشر شهید سعید محبی، تهران، 1376 ش.
3. محمد حسین طهرانی، معادشناسی، ج 10، مجلس، 70، ص 177 تا 182، نشر حکمت، 1407 ق.
و حورٌ عینٌ کامثال اللّولو المکنون جزاء به ما کانوا یعملون
(از جمله نعمتهای بهشتی) حوران چشم درشت است که مثل لؤلؤ نهان میان صدف، اینها پاداش اعمال و کارهای آنان است. سوره واقعه، آیه 22 تا 24
پی نوشت ها :
[1] . واقعه/ 3.
[2] . آل عمران/ 15.
[3] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 8، ص 121.
[4] . همان، ص 122.
[5] . ترجمه تفسیر المیزان، دفتر انتشارات اسلامی، ج 18، ص 228.
[6] . نهجالبلاغه، خطبه 85.
[7] . الرحمن/ 46.
[8] . مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج 8، ص 196.
[9] . همان، ص 214؛ و دستغیب، عبدالحسین، معاد، ص 145
[10] . سوره دخان، آیه 54.
[11] . حسن زاده آملی، نقل از: آغاز و انجام خواجه (با شرح و تعلیقه حسن زاده آملی) ص 225
[12] .آیت الله مکارم شیرازی,پیام قرآن, ج6ص261
منابع :
اندیشه قم
پرسمان
اخذ: تبیان
کلمات کلیدی: